W myśl § 4 ust. 1 pkt 6 nowego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół na podstawie ramowego planu nauczania dyrektor szkoły ustala dla poszczególnych klas i oddziałów tygodniowy rozkład zajęć wychowania do życia w rodzinie (WDŻ) według rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego.
Lekcja 1 Wspólnota domu, serca i myśli, czyli o funkcjach rodziny
Lekcja 2 Witaj w domu, czyli funkcje prokreacyjna i opiekuńcza
Lekcja 3 Zasady i normy, czyli funkcje wychowawcza socjalizacyjna
Lekcja 4 Miłość, która scala, czyli funkcje psychiczno-uczuciowa i kontrolna
Lekcja 5 Beztroskie chwile w rodzinie, czyli funkcje rekreacyjno-towarzyska, kulturowa i ekonomiczna
Wybitnie uzdolnieni uczniowie (wszechstronnie lub kierunkowo) stanowią grupę dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych, które powinny być w porę rozpoznane i uwzględniane w procesie ich kształcenia i wychowywania. Uczniowie wybitnie zdolni zwykle wyróżniają spośród innych pewnymi cechami. Mają bardzo silne potrzeby poznawcze, ich zainteresowania są często znacznie głębsze niż u ich rówieśników, co przejawia się w licznych pytaniach, jakie zadają osobom dorosłym. Nadmierne koncentrowanie się na jednej dziedzinie wiedzy czy formie aktywności może powodować zaniedbywanie innych zajęć i obowiązków. Osoby wybitnie zdolne wykazują dość dużą niezależność w swoich opiniach i działaniach.
Pod pojęciem nadpobudliwości psychoruchowej rozumiemy najczęściej nadmierną pobudliwość układu nerwowego, która objawia się gwałtownymi reakcjami na bodźce zewnętrzne, zarówno w sferze ruchowej jak i psychicznej. W literaturze spotykamy się z określeniami :
• ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami uwagi
• ADD, czyli zaburzenia uwagi bez objawów ruchliwości
• zespół hiperkinetyczny, termin stosowany zastępczo (w klasyfikacji ICD-10) równoznaczny z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej
DYSLEKSJA ROZWOJOWA INACZEJ – SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W UCZENIU SIĘ.
Pojęcie to obejmuje wiele różnych czynników zaburzających proces uczenia się. Odnosi się ono do dziecka o inteligencji w normie, które w zakresie uczenia się ma znaczne opóźnienia w jednym lub kilku zakresach uczenia się. Obejmują one takie podstawowe umiejętności szkolne jak czytanie, pisanie, ortografia, arytmetyka, język /rozumienie, ekspresja językowa/. Umiejętności te stanowią podstawę sukcesu szkolnego szczególnie w pierwszych latach nauki. Dzieci mogą być opóźnione w jednym lub kilku zakresach jednocześnie.
Dojrzałość szkolna jest to gotowość dziecka do podjęcia nauki w szkole. Pod pojęciem „gotowości” rozumiemy osiągnięcie odpowiedniego poziomu rozwoju dziecka w czterech sferach: umysłowej, społecznej, emocjonalnej i fizycznej.
SFERA UMYSŁOWA to zdolności dziecka w zakresie spostrzegania, zapamiętywania, rozumowania, wypowiadania się.
SFERA SPOŁECZNA to umiejętność nawiązywania pozytywnych kontaktów z rówieśnikami i dorosłymi, podporządkowanie się określonym wymaganiom i regułom, stopień samodzielności w różnych sytuacjach, poczucie odpowiedzialności za swoje działania.
1. Należy jak najwcześniej poinformować wychowawcę klasy o trudnościach dziecka; omówić jego problem oraz poprosić o współpracę, poradę, instrukcje do pracy z dzieckiem w domu.
2. Trzeba interesować się postępami dziecka; rodzice powinni systematycznie uczęszczać na zebrania klasowe i wykazywać zainteresowanie problemami dziecka.
3. Ważne jest również odpowiednie zachowanie rodzica po przyjściu z wywiadówki, należy powstrzymać negatywne emocje. Najlepiej dać sobie czas na wyciszenie, by później podczas rozmowy z dzieckiem przekazać mu pozytywne informacje o nim, jak i negatywne, gdy pojawią się problemy wspólnie ustalić ich rozwiązanie.
Przyczyny niepowodzeń szkolnych uczniów są złożone i wielorakie.
Mogą tkwić np. : w postępowaniu samego ucznia, jego motywach i przejawach, jak również w niedociągnięciach w pracy dydaktyczno – wychowawczej. Przyczyny te mogą się także odnosić do czynników od ucznia niezależnych np.: zaniedbania środowiskowe, złe warunki bytowo – kulturowe w domu, długotrwała choroba, niekorzystna atmosfera panująca w rodzinie. Istotną przyczyną niepowodzeń szkolnych jest również nieharmonijny rozwój psychofizyczny dziecka, czyli rozwój jest prawidłowy lecz nie przebiega równomiernie we wszystkich funkcjach.
We współczesnym świecie coraz więcej uczniów ma różne problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania. Dzieci nie potrafią same sobie poradzić z negatywnymi emocjami i stają się bardziej agresywne albo wycofane w kontaktach społecznych, co efekcie może doprowadzić do różnych form niedostosowania społecznego oraz licznych, poważnych problemów emocjonalnych. Pedagog powinien być rzecznikiem praw ucznia oraz koordynatorem wszystkich działań podejmowanych w celu niesienia pomocy uczniowi. Pedagog jest specjalistą w dziedzinie wychowania.